HABER MERKEZİ - Evli olduğu erkeğin 16 yıllık şiddetinden kaçıp, başka bir kentte yeni bir hayat kurmak isteyen ancak şimdi sokaklarda yaşam mücadelesi veren Zeynep’in hikayesi, eril sisteme ayna tutuyor. 

 

Erkek şiddetinin en temel nedeni toplumsal cinsiyet eşitsizliğidir. Devamında erkek şiddetine maruz kalan kadınların şiddet yaşamından kurtulmaları için yeterli destek mekanizmalarının olmayışı, var olanların işletilmemesi ve yine önemli noktalardan biri cezasızlık. 16 yıl evli olduğu erkek tarafından sistematik şiddete maruz kalan ve güvenliği için ismini Zeynep olarak değiştirdiğimiz kadının hikayesi buna sadece bir örnek.  

 

“16 yıl boyunca her gün şiddet gördüm. Her defasında polise bildirmeme, darp raporu almama rağmen bu şiddet bitmedi. Ya ölecektim ya da kaçacaktım” diyen Zeynep, iki yıl önce yaşadığı kentten başka bir kente kaçmakta aradı kurtuluşu. Ancak burada da güvenli olmayan sokaklarda başka bir mücadeleyi vermeye başladı. Geldiği kentte bir süre sokakta yaşadıktan sonra bir otelde kat görevlisi olarak iş bulan Zeynep, son 2-3 aydır oteli devralanlar tarafından işten çıkarıldı ve gidecek yeri olmadığı için yine güvenli olmayan sokaklarda kaldı. Sayısız tehlikelere rağmen yaşam mücadelesi veren Zeynep’in yetkililerden tek isteği bir iş ve güvenli bir alan. Kendisine destek olmak isteyen kadın kurumlarının sığınma evi çözümünü kabul etmeyen Zeynep, daha önce 6 ay kaldığı sığınma evlerindeki uygulamaların çözümden ziyade şiddeti derinleştirdiği için de kalmak istemiyor. Zeynep’in yaşadıklarını kendi anlatımıyla aktarıyoruz: "32 yaşındayım. Eşim bana her gece şiddet uyguluyordu. Buna daha fazla katlanamadım ve yaşadığım şehirden kaçıp buraya kadar geldim. Önce bir otelde kat görevlisi olarak iş buldum ve çalışmaya başladım. Daha sonra işten çıkarıldım, dayak yedim. Sıcak havalarda insan yine bir şekilde idare etmeye çalışıyor ancak şuan kış ve zor durumdayım. Gidecek yerim, yiyecek bir ekmeğim yok. Yardım etmek isteyenler hep menfaatle yaklaştılar. Farklı işler için yanımda olmaya çalıştılar ama ben karşı durdum ve direniyorum. İş arıyorum. Ancak her seferinde iş olarak fuhuşu dayatıyorlar, kabul etmiyorum. 

 

Yaşadığım şiddete ailem yıllarca sesiz kaldı, şimdi de kaçtığım için reddedildim. Kimse destek olmadığı için sokaklarda yaşıyorum. Sokaklarda ölmek istemiyorum. Neden hep kadınlar ölüyor?  Bir ekmek parası istediğim de bana hep bir erkeği yönlendiriyorlar. Ben zaten bir erkeğin şiddetinden kaçtım. Sadece ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum. Kimseye boyun eğmek istemiyorum. Açım, üşüyorum ama ‘bana yardım edin’ demekten utanıyorum. Soğuktan bir otele gittim param yok diye kimliğimi rehin aldılar. Şimdi kimliksiz de kaldım.  Başka bir otelde de giyeceklerim kaldı. Sokakta yaşadığım için fuhuş, madde satışı ve benzeri birçok farklı iş teklifiyle geliyorlar. Bu süre zarfında uyuşturucu madde ve alkol kullananlar tarafından birçok kez şiddete maruz kaldım. Darp raporlarım da var. Bir alkollü tarafından yediğim dayaktan sonra dişlerim kırıldı. İstediklerini yapmıyorum diye şiddet görüyorum. Parklarda, camilerde ve lavabolarda kalıyorum.

 

YA ÖLECEKTİM YA DA KAÇACAKTIM

 

İnsanların çöpe attıklarını alıp giyiyorum. Çok çaresizim. Hayata kalmam için illa fuhuş ya da madde satıcılığı mı yapmam lazım. Kadınsal ihtiyaçlarım var karşılayamıyorum. Her şeye rağmen ailemi aradım ve yardım istedim ama onlar da beni kabul etmedi. Aileme sokakta kaldığımı, çaresiz olduğumu defalarca anlatmama rağmen beni istemiyorlar. 16 yıl boyunca her gün şiddet gördüm.  Her defasında polise bildirmeme, darp raporu almama rağmen bu şiddet bitmedi. Ya ben ölecektim ya da kaçacaktım. Elim ayağımı bağlayarak şiddet uyguluyordu.  Defalarca bıçaklandım. Ben neden öleyim? Artık susmayacağım. İki çocuğumu ailemin yanına bırakıp kaçtım. Şimdi onlar bakıyor ve iki yıldır onlardan ayrıyım. Evli olduğum erkek pencereyi açmama bile izin vermiyordu. Bir arkadaşımın bana gelmesine izin vermezdi. Çocuklarım da ailemde. Oğlumun biri otizmli ve beni istiyor. İki çocuğuma bakmak için hurda topluyordum ama kazandığım parayı benden alıp alkol alıyordu. Vermeyince de şiddet uyguluyordu.”

 

YARDIM ÇAĞRISI

 

Yaşadıkları karşısında ilgili kurumlara yardım çağrısında bulunan Zeynep, “Uyurken bile gelip uykumda bana tokat atıyordu. ‘Uyku pozisyonu beğenmedim’ diye.  Beni pazarlamaya kadar geldi iş ve ben kaçtım. Ben artık dayanamıyorum” diye belirtti. 

 

MA / Özlem Yacan